Nagłówek pliku na taśmie

System operacyjny (o ile można go tak nazwać) ZX Spectrum 16kB i poźniejszych pozwala na zapisywanie danych na taśmie magnetofonowej. Generalnie dane można podzielić na cztery rodzaje plików:

- programy BASIC (0)
- dane lub kod maszynowy (3)
- tablice tekstowe (2)
- tablice numeryczne (1)

Każdy z plików zapisywany jest na taśmie w postaci dwóch bloków; nagłówka i danych. Nagłówek składa się z 17 bajtów, które informują system o rodzaju pliku, jego nazwie, długości itp.
Struktura nagłówka wygląda następująco:

• Bajt "zerowy" informuje, jaki typ pliku został nagrany na taśmę. (0 - Program w BASIC, 1 - tablica numeryczna, 2 - tablica znakowa, 3 - plik danych/kod maszynowy)
• Następnych 10 bajtów to nazwa pliku (kody znaków Spectrum, częściowo zgodne z ASCII)
• Bajty 11 i 12 informują o długości bloku nanych za nagłówkiem
• Bajty 13 i 14 mówią:
  1. dla plików typu PROGRAM:: od której linii ma się wykonywać program w BASIC, gdy był nagrany z parametrem LINE, lub zawierają wartość >= 32768, gdy nie było parametru LINE (autostart)
  2. dla plików typu CODE: informacja, w którym miejscu pamięci umieścić dane (start)
  3. dla plików typu ARRAY: bajt 14 przechowuje kod zmiennej (nazwa zmiennej)
• Bajty 15 i 16 mówią:
  1. dla plików typu PROGRAM: wskazują początek obszaru zmiennych w odniesieniu do początku programu
  2. dla plików typu CODE: wartość 32768

Pliki zapisane w takim formacie nie mają atrybutów znanych z poważniejszych systemów operacyjnych. Ich zaletą jest prostota zapisu. Chyba wszystkie emulatory Spectrum potrafią czytać dane z plików *.TAP będących "kalką" zapisu na taśmie.

Zapoznaj się też z opisem nagłówka pliku na Microdrive i na dyskietce TOS.

Powrót do strony głównej...